PORTRETY
elzbieta-jakubiec.jpg

KRZEK-LUBOWIECKA ELŻBIETA dd. JAKUBIEC

Elżbieta Krzek-Lubowiecka dd. Jakubiec była członkiem podziemnej „Solidarności” w Biurze Projektów „Inwestprojekt” w Krakowie. W latach 1983–89 związała się ściśle z Wydawnictwem Myśli Nieinternowanej (WMN).

W ramach przynależności do struktury Elżbieta Krzek-Lubowiecka początkowo zajmowała się kolportażem wydawnictw WMN. Stale powiększała zakres swojej konspiracyjnej działalności. W 1984 r. zainicjowała i zorganizowała Bibliotekę wewnętrzną WMN głównie na potrzeby studentów Uniwersytetu WMN. Brała udział w jej ewakuacji w styczniu 1986 r. Z końcem 1984 r. stała się stałym członkiem kolegium redakcyjnego „Myśli Nieinternowanych” i „Sygnału”, w których prowadziła stałe rubryki tematyczne. Wkrótce stała się jedną z najaktywniejszych członkiń podziemnej organizacji kadrowej, jaką było WMN. Nadal zajmowała się kolportażem, pomagała w pracach introligatorskich, uczestniczyłaakcjach ulotkowych, badaniu opinii publicznej, pomiarach frekwencji wyborczejakcjach specjalnych organizowanych przez WMN.

Współpracowała m.in. z Tomaszem Gugałą, Władysławem Krzekiem-Lubowieckim, Wiesławem Wazlem, Ireną Molasy, Jadwigą Salij i innymi.

Udostępniała swoje mieszkanie na spotkania konspiracyjne. Przechowywała archiwa i Bibliotekę WMN. Stała się ofiarą szykan ze strony SB (m.in. rewizja w jej mieszkaniu i konfiskata wielu przedmiotów, w tym niezwiązanych z działalnością opozycyjną) w grudniu 1986 r. W jej mieszkaniu zajmowanym wspólnie z mężem Władysławem Krzekiem-Lubowieckim został założony podsłuch.

Pomimo stałej inwigilacji ze strony SB nie zaniechała działalności konspiracyjnej, którą zakończyła dopiero w 1989 r. Obecnie na emeryturze

Odznaczona Krzyżem Wolności i Solidarności (2019).

 

Strona używa cookies (ciasteczek). Dowiedz się więcej o celu ich używania i zmianach ustawień. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Czytaj więcej x